Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 239/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim z 2014-09-10

Sygn. akt III RC 239/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Prutis

Protokolant: Piotr Szurbak

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa P. Ł.

przeciwko małoletniemu A. T.

o obniżenie alimentów

I.  Oddala powództwo;

II.  Odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania w sprawie;

Sygn. akt III RC 239/14

UZASADNIENIE

P. Ł. wystąpił z pozwem o obniżenie alimentów na rzecz małoletniego A. T. z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 150 zł miesięcznie. W uzasadnieniu wskazywał, że przebywa w zakładzie karnym i nie ma żadnych źródeł dochodu.

Ustawowa przedstawicielka małoletniego – M. T. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

P. Ł. i M. T. nie byli ze sobą w związku małżeńskim. Z nieformalnego związku mają jedno dziecko – syna A. lat 6. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim z dnia 31.10.2012 roku w sprawie III RC 45/12 ustalono obowiązek alimentacyjny P. Ł. względem małoletniego A. T. na kwotę po 500 zł miesięcznie.

W dacie ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów M. T. miała lat 22, posiadała wykształcenie średnie, nie miała zawodu. Mieszkała z synem i matką w mieszkaniu rodziców. Nie pracowała, w utrzymaniu pomagali jej rodzice.

P. Ł. miał lat 27, posiadał wykształcenie podstawowe, nie miał zawodu. Przebywał w zakładzie karnym. Nie pracował, nie miał majątku, nie miał zadłużeń, był zdrowy.

Powyższe ustalono na podstawie akt sprawy III RC 455/12 Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć zarówno istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, jak też istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Z kolei art. 135 kro stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego; wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Obecnie M. T. ma lat 24, posiada wykształcenie średnie, nie ma zawodu. Nadal jest panną. Poza synem A. nie ma innych dzieci. Mieszka z matką, siostrą i synem w mieszkaniu rodziców. Nadal nigdzie nie pracuje, jest zarejestrowana jako bezrobotna. Obecnie odbywa kurs fryzjerski z UP, otrzymuje około 800 zł. Pozostaje na utrzymaniu rodziców. Nie ma majątku ani zadłużeń. Pobiera zasiłek rodzinny na dziecko 100 zł miesięcznie.

Małoletni A. ma 6 lat, chodzi do przedszkola, jest zdrowy. Przedszkole kosztuje około 250–300 zł miesięcznie. Zdaniem matki miesięczny koszt utrzymania syna to przynajmniej 1 000 zł.

P. Ł. ma lat 29, nadal przebywa w zakładzie karnym, nie pracuje.

W ocenie sądu w niniejszej sprawie nie doszło do zmiany stosunków, o jakich mowa w art. 138 kro, uzasadniających obniżenie alimentów należnych małoletniemu od powoda. Wysokość alimentów zależy od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej oraz usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że nie zmniejszyły się usprawiedliwione potrzeby małoletniego. Z uwagi na prawie dwuletni upływ czasu od daty ostatniego orzekania o wysokości alimentów potrzeby te zapewne uległy zwiększeniu, na co wskazywała też matka dziecka. Wraz z wiekiem rosną koszty utrzymania małoletniego. W chwili obecnej małoletni nadal mieszka z matką. Uczęszcza do przedszkola. W ocenie sądu usprawiedliwiony koszt utrzymania małoletniego, to aktualnie kwota około 700 zł miesięcznie.

Z drugiej strony wysokość obowiązku alimentacyjnego wyznaczają możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej. Możliwości majątkowe i zarobkowe powoda pozostały na podobnym poziomie co w dacie ostatniego orzekania o wysokości alimentów. I wówczas przebywał i obecnie powód przebywa w zakładzie karnym, odbywa karę pozbawienia wolności. Wcześniej nigdzie nie pracował, obecnie również.

Rodzice koszty utrzymania wspólnego dziecka winni ponosić, co do zasady, po połowie. Część obowiązku alimentacyjnego matki jest spełniona przez osobisty wkład w wychowanie i utrzymanie syna. To matka sprawuje bieżącą opiekę wychowawczą, gotuje, pierze, sprząta. Powód małoletnim się nie zajmuje, dlatego jego wkład finansowy w utrzymanie syna winien być większy. W sprawie o alimenty badaniu podlegają możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej, a nie faktycznie osiągane dochody. Powód do zakładu karnego trafił ze swojej winy popełniając czyny karalne, kiedy miał już małoletnie dziecko na swoim utrzymaniu. Jego możliwości zarobkowe ocenić należy zatem z pominięciem tej negatywnej okoliczności i ustalić na najniższe wynagrodzenie krajowe. Biorąc pod uwagę fakt, że sytuacja majątkowa i zarobkowa powoda nie zmieniła się, wzrosły zaś potrzeby małoletniego, powództwo o obniżenie alimentów nie mogło zostać uwzględnione. Okoliczność, że ojciec matki dziecka pomaga jej finansowo w utrzymaniu nie wpływa bezpośrednio na obowiązek alimentacyjny ojca dziecka, który powinien na nie łożyć w granicach swoich możliwości zarobkowych. W konsekwencji powództwo podlegało oddaleniu.

Z tych przyczyn i na podstawie art. 138 kro, 135 kro, 133§1 kro orzeczono, jak w sentencji. O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art. 102 kpc – sąd odstąpił od obciążania stron kosztami postępowania.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Jakoniuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Krzysztof Prutis
Data wytworzenia informacji: