Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK349/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. S., A. I.

W nocy 11 czerwca 2019 r. w B., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. W., publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego, wzięli udział w pobiciu N. J. w ten sposób, że zadawali pokrzywdzonemu uderzenia rękoma i nogami po całym ciele w wyniku czego N. J. doznał obrażeń ciała w postaci otarcia na prawym łokciu, stłuczenia lewego kolana, bolesności lewego i prawego barku, podbiegnięcia krwawego oka prawego oraz obrzęku policzka lewego, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni, narażając jednocześnie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub uszkodzenia ciała powyżej 7 dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W nocy 11 czerwca 2019 r., niedługo po północy, N. J. szedł wraz ze swoją konkubiną M. T. ulicą (...) w B.. Zatrzymali się przy lokalu H., gdzie spotkali znajomego - K. D.. Zaczęli z nim rozmawiać.

W pewnym momencie do N. J. podeszli A. I., P. S. i A. W.. Działając wspólnie i w porozumieniu, bez powodu, zaczęli zadawać N. J. uderzenia rękoma i nogami po całym ciele. W między czasie napadnięty przewrócił się na ziemię. Napastnicy kontynuowali zadawanie uderzeń.

zeznania N. J.

12, 215v - 216v, 327 - 327v

zeznania M. T.

16v - 17, 327v - 328

zeznania K. O.

60v - 61, 328 - 328v

zeznania Ł. I.

38v - 39, 336v

wyjaśnienia P. S.

177, 326 - 326v

wyjaśnienia A. W.

154 - 154v, 326v

wyjaśnienia A. I.

167 - 167v

protokół oględzin miejsca

25 - 29

protokół oględzin rzeczy

221 - 228

W wyniku powyższego zdarzenia N. J. doznał obrażeń ciała w postaci otarcia na prawym łokciu, stłuczenia lewego kolana, bolesności lewego i prawego barku, podbiegnięcia krwawego oka prawego oraz obrzęku policzka lewego, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni.

protokół oględzin osoby

19 - 24

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią

281

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania N. J.

Z zeznań pokrzywdzonego wynikają zarówno okoliczności bezpośrednio poprzedzające przedmiotowe zdarzenie, jak i jego przebieg, a także osoby sprawców. Relacje te korespondują z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie. Z tego też powodu Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Ponadto były one konsekwentne i obfitowały w szczegóły.

zeznania M. T.

Z zeznań świadka, podobnie jak z relacji pokrzywdzonego, wynikają okoliczności bezpośrednio poprzedzające przedmiotowe zdarzenie, jego przebieg oraz osoby sprawców. Twierdzenia w tym zakresie korespondują z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie. Z tego też powodu Sąd uznał zeznania M. T. za wiarygodne. Ponadto były one konsekwentne i obfitowały w szczegóły.

zeznania K. O.

W ocenie Sądu zeznania świadka, w szczególności co do wskazania przez pokrzywdzonego i jego partnerkę sprawców, były wiarygodne albowiem korespondują one z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, są spójne i konsekwentne. Podkreślić należy, że świadek wykonywał wówczas rutynowe czynności służbowe, nie znał oskarżonych ani pokrzywdzonego, a przebieg interwencji i własne spostrzeżenia zawarł w notatce urzędowej sporządzonej bezpośrednio po interwencji, której treść zbieżna jest jego późniejszymi zeznaniami.

zeznania Ł. I.

W ocenie Sądu zeznania świadka, w szczególności co do wskazania przez pokrzywdzonego i jego partnerkę sprawców, były wiarygodne albowiem korespondują one z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, są spójne i konsekwentne. Podkreślić należy, że świadek wykonywał wówczas rutynowe czynności służbowe, nie znał oskarżonych ani pokrzywdzonego, nie miał więc powodu by przedstawiać przebieg interwencji niezgodnie z rzeczywistością.

wyjaśnienia P. S.

Wobec treści zeznań pokrzywdzonego, M. T. i funkcjonariuszy Policji, przyznanie się przez P. S. do popełnienia czynu na szkodę N. J. i jego wyjaśnienia w tym zakresie nie mogły budzić jakichkolwiek wątpliwości. Sąd nie doszukał się powodu, dla którego oskarżony miałby bezpodstawnie siebie obciążać.

wyjaśnienia A. W.

Wobec treści zeznań pokrzywdzonego, M. T. i funkcjonariuszy Policji, przyznanie się przez A. W. do popełnienia czynu na szkodę N. J. i jego wyjaśnienia w tym zakresie nie mogły budzić jakichkolwiek wątpliwości. Sąd nie doszukał się powodu, dla którego oskarżony miałby bezpodstawnie siebie obciążać.

wyjaśnienia A. I.

Wobec treści zeznań pokrzywdzonego, M. T. i funkcjonariuszy Policji, przyznanie się przez A. I. do popełnienia czynu na szkodę N. J. i jego wyjaśnienia w tym zakresie nie mogły budzić jakichkolwiek wątpliwości. Sąd nie doszukał się powodu, dla którego oskarżony miałby bezpodstawnie siebie obciążać.

protokół oględzin miejsca

W trakcie oględzin miejsca zdarzenia ujawniono tam rzeczy należące do A. I., w tym dokument jego tożsamości. Utwierdza to w przekonaniu, że oskarżony był w miejscu zdarzenia.

W ocenie Sądu omawiany dokument nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

protokół oględzin rzeczy

W ocenie Sądu dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią

W ocenie Sądu opinia jest pełna, jasna i rzeczowa i dlatego Sąd uznał ją za miarodajną, zarówno w zakresie rodzaju obrażeń ciała stwierdzonych u pokrzywdzonego, mechanizmu ich powstania jak i ich charakteru.

protokół oględzin osoby

W ocenie Sądu dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania K. D. k. 35v - 36, 328v

Zeznania K. D. nie wniosły nic istotnego do sprawy i w żaden sposób nie przyczyniły się do jej rozstrzygnięcia. Świadek nie pamiętał ówczesnych wydarzeń, nie posiadał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia.

wyjaśnienia P. S. k. 46, 73, 130 - 130v

Podczas trzech pierwszych przesłuchań w toku postępowania przygotowawczego P. S. nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zaprzeczał by brał udział w pobiciu pokrzywdzonego. Wyjaśnienia w tym zakresie Sąd uznał za niewiarygodne. Pozostają bowiem w sprzeczności z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie i zdaniem Sądu stanowiły one wyłącznie prezentowaną przez oskarżonego na ówczesnym etapie postępowania linię obrony. Ponadto ostatecznie P. S. wycofał się z tych wyjaśnień i w całości przyznał się do winy.

wyjaśnienia A. W. k. 50 - 51, 75v - 76, 134 - 134v

Podczas trzech pierwszych przesłuchań w toku postępowania przygotowawczego A. W. nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zaprzeczał by brał udział w pobiciu pokrzywdzonego. Wyjaśnienia w tym zakresie Sąd uznał za niewiarygodne. Pozostają bowiem w sprzeczności z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie i zdaniem Sądu stanowiły one wyłącznie prezentowaną przez oskarżonego na ówczesnym etapie postępowania linię obrony. Ponadto ostatecznie A. W. wycofał się z tych wyjaśnień i w całości przyznał się do winy.

wyjaśnienia A. I. k. 82v - 83, 139 - 139v

Podczas dwóch pierwszych przesłuchań w toku postępowania przygotowawczego A. I. nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zaprzeczał by brał udział w pobiciu pokrzywdzonego. Wyjaśnienia w tym zakresie Sąd uznał za niewiarygodne. Pozostają bowiem w sprzeczności z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie i zdaniem Sądu stanowiły one wyłącznie prezentowaną przez oskarżonego na ówczesnym etapie postępowania linię obrony. Ponadto ostatecznie A. I. wycofał się z tych wyjaśnień i w całości przyznał się do winy.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt I części rozstrzygającej

P. S., A. I.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dowody zgromadzone w sprawie wykazały ponad wszelką wątpliwość, że oskarżeni w nocy 11 czerwca 2019 r. w B., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. W., wzięli udział w pobiciu N. J. w ten sposób, że zadawali pokrzywdzonemu uderzenia rękoma i nogami po całym ciele w wyniku czego N. J. doznał obrażeń ciała w postaci otarcia na prawym łokciu, stłuczenia lewego kolana, bolesności lewego i prawego barku, podbiegnięcia krwawego oka prawego oraz obrzęku policzka lewego, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni. Mając na uwadze przewagę liczebną oskarżonych, to że zadawali pokrzywdzonemu uderzenia również z głowę, a więc delikatny i bardzo ważny dla życia człowieka organ, niewątpliwym było, iż N. J. w czasie tego zdarzenia został narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub uszkodzenia ciała powyżej 7 dni.

Poza sporem było także to, że oskarżeni działali bez powodu.

W ocenie Sądu nie mogło budzić również wątpliwości to, że sprawcy działali publicznie. Z publicznością działania mamy do czynienia wówczas, gdy czyn sprawcy – z uwagi na miejsce, okoliczności lub sposób jego popełnienia – może być dostrzeżony przez większą, bliżej nieoznaczoną liczbę osób. Tak też należy ocenić czyn oskarżonych. Dopuścili się go bowiem w pobliżu otwartego lokalu gastronomicznego, w rejonie bloków mieszkalnych.

Zdaniem Sądu oskarżeni przez swoje zachowanie okazali rażące lekceważenie porządku prawnego. Ówczesne postawa oskarżonych wskazuje, że nie przywiązywali oni wagi, nie mieli szacunku do wyznaczanych przez prawo reguł postępowania.

P. S. i A. I. zachowaniem swoim wyczerpali więc wszelkie ustawowe znamiona czynu zabronionego przewidzianego w art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S., A. I.

I

czyn przypisany oskarżonym w punkcie I części rozstrzygającej wyroku

Sąd uznał, że orzeczone wobec oskarżonych kary pozbawienia wolności są odpowiednie biorąc pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące, a także warunki i właściwości osobiste sprawców oraz stopień ich zawinienia i stopień społecznej szkodliwości czynu.

Okolicznością obciążającą wobec P. S. jest niewątpliwie to, że był on w przeszłości karany sądownie i to za przestępstwo tego samego rodzaju (k. 233). Okolicznością łagodzącą wobec A. I. jest to, że nie był dotychczas karany sądownie (k. 279).

Niewątpliwie występek, którego dopuścili się oskarżeni cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości i wysoki stopień winy. P. S. i A. I. dopuścili się zamachu na tak istotne dobro chronione prawem jakim jest zdrowie i życie innego człowieka. Podkreślić należy, że oskarżeni zaatakowali inną osobę mając znaczną przewagę nad ofiarą. Co więcej, spowodowali u pokrzywdzonego dość rozległe obrażenia ciała. Zauważyć również należy, że atak ukierunkowany był także na głowę pokrzywdzonego, a więc bardzo delikatny i istotny narząd. Co więcej, obaj oskarżeni mając możliwość rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia czynu, mając możliwość zgodnego z prawem zachowania, nie będąc przez nikogo zmuszanymi, zdecydowali się popełnić przestępstwo. Tym samym stopień ich winy jest znaczny.

Przy wymierzaniu oskarżonym kar pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę także cele prewencji indywidualnej i ogólnej, które winna spełniać te kary. Zdaniem Sądu orzeczone kary zapobiegną w przyszłości podobnym czynom oskarżonych i będą oddziaływać na nich wychowawczo, ponadto ukształtują wyobrażenie społeczeństwa o konieczność przestrzegania norm prawnych i nieuchronności kary.

Z uwagi na uprzednią karalność P. S. Sąd zróżnicował orzeczone kary wymierzając temu oskarżonemu karę surowszą.

W ocenie Sądu w przypadku oskarżonych i przypisanego im czynu tylko kary pozbawienia wolności spełnią cele stawiane karze. W szczególności w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej.

P. S., A. I.

II

czyn przypisany oskarżonym w punkcie I części rozstrzygającej wyroku

Zgodnie z przepisem art. 57a § 2 k.k. w wypadku określonym w § 1 sąd orzeka nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, chyba że orzeka obowiązek naprawienia szkody, obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązkę na podstawie art. 46 k.k.

Z uwagi na fakt, że Sąd nie orzekł wobec oskarżonych żadnego z określonych w art. 46 k.k. środków kompensacyjnych, zobligowany był do zastosowania art. 57a § 2 k.k. W ocenie Sądu nawiązki w kwotach po 50 zł. będą odpowiednie i wystarczające do osiągnięcia stawianych tej instytucji celów.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S.

III

W toku postępowania oskarżony P. S. był tymczasowo aresztowany, tj. od godziny 01:10 w dniu 11 czerwca 2019 r. do godziny 11:23 w dniu 26 czerwca 2019 r. i okres ten zgodnie z art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

A. I.

V

W toku postępowania oskarżony A. I. był tymczasowo aresztowany, tj. od godziny 08:05 w dniu 12 czerwca 2019 r. do godziny 13:40 w dniu 25 czerwca 2019 r. i okres ten zgodnie z art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie uwzględnił wniosku obrońcy oskarżonych o wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej czynu im przypisanego art. 57a § 2 k.k. albowiem jak wykazano wyżej ich zachowanie wyczerpało znamiona występku o charakterze chuligańskim.

Sąd nie uwzględnił stanowiska obrońcy oskarżonych, że w zachowaniu mężczyzn brak jest znamion czynu zabronionego z art. 158 § 1 k.k. albowiem pokrzywdzony nie był narażony na wystąpienie wskazanych w tym przepisie skutków. Kwestia ta została przez Sąd omówiona we wcześniejsze części uzasadnienia. Brak było zatem podstaw, jak chciał tego obrońca oskarżony, do umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. z uwagi na brak skargi uprawnionego oskarżyciela.

Mając na uwadze fakt, że P. S. był już skazany na karę pozbawienia wolności, możliwość warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności została wyłączona (art. 69 § 1 k.k.).

Biorąc pod uwagę charakter czynu, sposób zachowania się sprawców, właściwości i warunki osobiste A. I., Sąd uznał, że w jego przypadku brak było podstaw do zastosowania instytucji przewidzianej w art. 69 k.k., tj. warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu nie zachodził tu szczególnie uzasadniony wypadek. Z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, że to właśnie A. I. był inicjatorem przedmiotowego zdarzenia. Tylko on oddalił się z miejsca pobicia. Dlatego też nie zasługuje na zastosowanie wobec niego omawianej instytucji.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego P. S. kosztami sądowymi w całości w części go dotyczącej.

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa:

- kwotę 180 zł. tytułem opłaty od orzeczonej kary pozbawienia wolności - art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych,

- kwotę 69,28 zł. tytułem pozostałych kosztów sądowych, na którą składają się:

a) 13,33 zł. - 1/3 ryczałtu za doręczanie wezwań i zawiadomień w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem - § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym,

b) 30 zł. - opłata za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (k. 233 - 234) - § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego,

c) 25,94 zł. - 1/3 należności biegłej (k. 282)

VII

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego A. I. w całości od zapłaty na rzecz Skarb Państwa kosztów sądowych uznając, że z uwagi na jego aktualną sytuację majątkową, ich uiszczenie było dla niego zbyt uciążliwe.

1.Podpis