Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

IIK296/19

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w B.

11 lipca 2017 r.

(...)

1.1.2.

Sąd Rejonowy w B. P.

14 marca 2019 r.

(...)

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

1. wniosek o wydanie wyroku łącznego złożył skazany M. R.

wniosek

3

1.2.1.2.

2. M. R. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 11 lipca 2017 r. w sprawie o sygnaturze akt (...) za czyn z art. 178a § 4 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; na mocy art. 42 § 4 wobec skazanego orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

odpisy wyroków

23, 24

karta karna

15 - 17

1.2.1.3.

3. M. R. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w B. P. z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie o sygnaturze akt (...) za czyny:

- z art. 178a § 4 k.k. w zw. z z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 42 § 4 k.k. wobec skazanego orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio,

- za czyn z art. 178b k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 42 § 1a pkt 1 k.k. wobec skazanego orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

na mocy art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. wobec skazanego orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; na mocy art. 90 § 2 k.k. wobec skazanego orzeczono łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

odpis wyroku

19

karta karna

15 - 17

1.2.1.4.

4. kary orzeczone wyżej wymienionymi wyrokami aktualnie podlegają wykonaniu

opinia o skazanym

12 - 14

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

2.  Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

wniosek skazanego (k. 3)

dokument nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, nie kwestionowany przez strony

2.

odpisy wyroków (k. 23, 24)

dokumenty nie budzą jakichkolwiek wątpliwości, nie kwestionowane przez strony

karta karna (k. 15 - 17)

dokument nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, nie kwestionowany przez strony

3.

odpis wyroku (k. 19)

dokument nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, nie kwestionowany przez strony

karta karna (k. 15 - 17)

dokument nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, nie kwestionowany przez strony

4.

opinia o skazanym (k. 12 -14)

dokument nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, nie kwestionowany przez strony

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w B., wyrok z dnia 11 lipca 2017 r. wydany w sprawie o sygnaturze akt (...)

Kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności za czyn z art. 178a § 4 k.k.; zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio orzeczony na podstawie art. 42 § 4 k.k.

3.1.2.

Sąd Rejonowy w B. P., wyrok z dnia 14 marca 2019 r. wydany w sprawie o sygnaturze akt (...)

- kara 1 (jednego) rok i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.; zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio orzeczony na podstawie art. 42 § 4 k.k.,

- kara 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 178b k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.; zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat orzeczony na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 k.k;

Na mocy art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; na mocy art. 90 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Wskazane wyżej kary pozbawienia wolności, a więc kary tego samego rodzaju, podlegają wykonaniu (nie zostały aktualnie w całości wykonane), a więc zgodnie z art. 85 § 1 i § 2 k.k. stanowiły podstawę do orzeczenia wobec skazanego kary łącznej.

Wskazane wyżej środki karne, tj. zakazy prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, są tego samego rodzaju, a więc zgodnie z art. 90 § 2 k.k. podlegały połączeniu w wyroku łącznym.

4.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

W myśl art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

Problemem otwartym przy łączeniu kar jednostkowych była wysokość kary łącznej, którą należało orzec za zbiegające się przestępstwa. Należało zatem rozważyć, którą z zasad - absorpcji, kumulacji, czy asperacji zastosować. Istotą zasady kumulacji jest zsumowanie wszystkich podlegających połączeniu kar jednostkowych, co oczywiście jest rozwiązaniem najmniej korzystnym dla skazanego. Zasada absorpcji zakłada natomiast wymierzenie w ramach kary łącznej, kary odpowiadającej najwyższej karze podlegającej łączeniu, co było dla skazanego rozwiązaniem najkorzystniejszym.

Sąd podziela wyrażany w orzecznictwie Sądu Najwyższego pogląd, że zasady absorpcji, czy kumulacji, jako rozwiązania skrajne, powinny być rozstrzygnięciami raczej o charakterze wyjątkowym (vide: wyrok Sądu Najwyższego z ddnia 2 grudnia 1975 r., sygn. akt Rw. 628/75, OSNKW 1976, z. 2, poz. 33).

Identyczne stanowisko Sądu Najwyższego prezentowane jest w doktrynie (patrz: komentarz do Kodeksu Karnego, Część ogólna K. Buchały, A. Zolla i innych - Kantor Wydawniczy s. c., Zakamycze 1998, str. 563).

Orzekając w stosunku do M. R., Sąd miał na względzie związek podmiotowy i przedmiotowy między zbiegającymi się przestępstwami oraz prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji ogólnej i indywidualnej.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku M. R. nie zachodzą przesłanki do zastosowania zasady absorpcji. Jakkolwiek czyny skazanego godziły w to samo dobro chronione prawem, to jednak popełnione zostały w znacznym odstępie czasowym (pierwszy czyn w listopadzie 2016 r., a drugi i trzeci w październiku 2018 r.) i cechowały się równie wysokim stopniem społecznej szkodliwości, co determinuje konieczność wymierzenia kary powyżej dolnej granicy kary łącznej. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest również to, że skazany jest osobą wielokrotnie w przeszłości karaną. Orzeczenie wobec takiego sprawcy kary łącznej z zastosowaniem zasady absorpcji byłoby więc nadmiernie pobłażliwe i naruszałoby cele prewencji indywidualnej i generalnej kary pozbawienia wolności. Ponadto nie sposób postawić tezy, że któreś z popełnionych przez M. R. przestępstw wyraźnie dominuje nad pozostałymi - na tyle, aby kary za wszystkie inne czyny mogły być całkowicie pominięte przy wymierzaniu kary łącznej.

W ocenie Sądu zastosowanie w niniejszej sprawie zasady kumulacji również byłoby nieuzasadnione. Zgodnie z wypracowanym przez doktrynę i orzecznictwo poglądem, zasadę kumulacji wykorzystuje się wobec skazanych, co do których brak jest jakichkolwiek pozytywnych przesłanek prognostycznych. Sąd przeanalizował opinię Dyrektora Zakładu Karnego w B., w którym osadzony jest M. R.. Wprawdzie nie postawiono wobec skazanego konkretnej prognozy kryminologiczno – społecznej, jednakże z jej treści wynika, że można odnaleźć czynniki pozytywne, które przemawiałyby na korzyść skazanego, takie jak krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, poprawne zachowanie w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności, w również tym wobec przełożonych, brak przynależności do podkultury przestępczej oraz to, że nie był karany dyscyplinarnie.

W niniejszej sprawie Sąd kierował się więc zasadą asperacji, polegającą na wymierzeniu kary łącznej powyżej jej dolnej granicy. Wpływ na jej wysokość miały przede wszystkim wskazane wyżej przesłanki przedmiotowe i podmiotowe. Zdaniem Sądu kara łączna 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności pozwoli na uświadomienie skazanemu potrzeby przestrzegania porządku prawnego, a przy tym spełni swoje zadanie na polu społecznego oddziaływania. Jednocześnie względy prewencji generalnej nakazują wymierzenie takiej kary, która będzie skutecznie odstraszała potencjalnych przestępców.

5.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Określone w art. 86 § 1 k.k. zasady wymierzania kary łącznej stosuje się odpowiednio, zgodnie z art. 90 § 2 k.k., do wymierzonych i podlegających łączeniu jednostkowych zakazów.

Jeżeli chodzi o wymierzony wobec skazanego łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, to jedynym możliwym rozstrzygnięciem w tym zakresie było orzeczenie łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio (w obu sprawach, których kary podlegały łączeniu, wobec skazanego wymierzano ten środek karny właśnie w takim wymiarze).

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

wyroki ulegające połączeniu ulegają odrębnemu wykonaniu w zakresie w jakim nie zostały objęte wyrokiem łącznym (art. 576 § 1 k.p.k. a contrario).

III

na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy odbytych jednostkowych kar podlegających łączeniu,

IV

na poczet orzeczonego łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczono skazanemu okres wykonania tego środka karnego w sprawach podlegających łączeniu

7.  Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego w całości od obowiązku zwrotu wydatków poniesionych przez Skarb Państwa uznając, że z uwagi na jego aktualną sytuację majątkową, a w szczególności fakt, że odbywa karę pozbawienia wolności, ich uiszczenie było dla niego zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS