Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2014 roku w Bielsku Podlaskim

sprawy z powództwa Gminy N.

przeciwko J. J.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

I C 1550/14

UZASADNIENIE

Powódka Gmina N. wystąpiła przeciwko J. J. z powództwem o zapłatę w postępowaniu upominawczym. Wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 564,95 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od następujących kwot:

- 5,21 zł od dnia 1.12.2012 roku do dnia zapłaty,

- 162,67 zł od dnia 1.03.2013 roku dnia zapłaty,

- 153,71 zł od dnia 31.08.2013 roku do dnia zapłaty,

- 121,68 zł od dnia 30.11.2013 roku do dnia zapłaty,

- 121,68 zł od dnia 1.03.2014 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwu, podnosiła, że na podstawie umowy z dnia 29 listopada 2006 roku strony łączyła umowa o odprowadzanie ścieków. Następnie została ona zmieniona aneksem z dnia 2 listopada 2011 roku. Cena za odprowadzanie ścieków została ustalona w formie ogłoszenia w sprawie taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków. Powódka wskazała, że na kwotę wierzytelności składają się nie opłacone faktury wystawione przez nią: Nr (...)z dnia 5.11.2012 roku na kwotę 115,34 zł (do zapłaty z niej pozostało 5,21 zł), Nr (...)z dnia 4.02.2013r. na kwotę 152, 67 zł, Nr (...)z dnia 2.08.,2013r. na kwotę 153,71 zł, Nr (...)z dnia 4.11.2013r. na kwotę 121,68 zł, Nr (...)z dnia 4.02.2013r. na kwotę 121,68 zł. W dniu 3.04. 2014r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 564,95 zł, co pozostało bez rezultatu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 11 sierpnia 2014 roku tutejszy Sąd w całości uwzględnił żądanie pozwu i zasądził na rzecz powoda kwotę 564,95 złotych wraz z odsetkami od poszczególnych kwot oraz kwotę 187,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (k-25).

Pozwany J. J. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz zapłaty w całości. W uzasadnieniu zarzutów wskazywał, że nie zawierał umowy o odprowadzanie ścieków z powódką. Stąd też nie jest zobowiązany do zapłaty należności na postawie powyższej umowy i faktur dołączonych do pozwu. W związku z powyższym wnosił o oddalenie powództwa w całości (k- 35-36).

Powódka Gmina N. w odpowiedzi na sprzeciw pozwanego, wniosła o zasądzenie w całości należności zgodnie z nakazem zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania sądowego wraz z kosztami zastępstwa procesowego. Podnosiła, że pozwany w okresie od 2007 roku do 2013 roku dokonywał wpłat na jej rzecz z tytułu opłat za odprowadzanie ścieków. W dniu 3 stycznia 2014 roku zwrócił się do powódki z wnioskiem o rozłożenie na raty zaległości z tego tytułu uzasadniając go trudną sytuacją rodzinną i materialną (k-49), jednak nie zgłosił się do Gminy N. celem zawarcia umowy w sprawie rozłożenia zadłużenia na raty.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

W myśl art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Jeżeli chodzi o rozkład ciężaru dowodu, to powódka powinna udowodnić fakty pozytywne, które stanowią podstawę jej powództwa tj. okoliczności prawo tworzące, a pozwany, jeżeli faktów tych nie przyznaje, ma obowiązek udowodnienia okoliczności niweczących prawo powoda.

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w kontekście kategorycznych twierdzeń pozwanego, nie dawał podstaw do uznania, ażeby zaistniały przesłanki uzasadniające obciążenie pozwanego należnościami wynikającymi z faktur nr (...)z dnia 5.11.2012 roku, Nr (...)z dnia 4.02.2013r. na kwotę 152, 67 zł, Nr (...)z dnia 2.08.,2013r. na kwotę 153,71 zł, Nr (...)z dnia 4.11.2013r. na kwotę 121,68 zł, Nr (...)z dnia 4.02.2013r. na kwotę 121,68 zł. Przede wszystkim za zasadny należało uznać, zarzut pozwanego braku stosunku prawnego łączącego go z powódką. W świetle dołączonych do pozwu dokumentów jest oczywiste, że umowa z dnia 29 listopada 2006 roku o odprowadzanie ścieków nie została podpisana przez pozwanego, mimo, że jego dane są w komparycji umowy. Podpisała ją jako odbiorca usług (...)– synowa pozwanego (k- 21-22). Pozwany stanowczo zaprzeczył, że upoważnił ją do zawarcia umowy w jego imieniu. A. J.podpisała także aneks do powyższej umowy z dnia 2 listopada 2011 roku (k- 20). Faktury VAT Nr (...)z dnia 2.08.,2013r.m na kwotę 153,71 zł, Nr (...)z dnia 4.11.2013r. na kwotę 121,68 zł, Nr (...)z dnia 4.02.2013r. na kwotę 121,68 zł zostały odebrane przez A. J., co potwierdziła ona swoim podpisem.

W kontekście powyższego trudno uznać, aby powódka w sposób należyty wykazała zasadność dochodzonego powództwa. W aktach sprawy brak jest umowy łączącej strony. Okoliczność, że pozwany dokonywał wpłat z na rzecz powódki należności związanych z odprowadzaniem ścieków nie stanowi dowodu istnienia zobowiązania po stronie pozwanego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd orzekł na podstawie art. 750 kc, w zw. z art. 6 kc jak w sentencji wyroku.